‘Kami minum kopi dengan makan perkedel..!’

Vandaag zoals gezegd een halve dag op pad en de rest van de dag heerlijk relaxen en chillen hier in het mooie hotel Tabo Cotages, direct aan het Tobameer.

Roxy was vandaag gelukkig beter opgestaan dan gisteren. Haar buik rommelt nog steeds een beetje, maar ze heeft duidelijk meer kleur en ook bijna geen diarree meer. Houden zo. Verder zijn haar muggenbulten gelukkig geslonken en hebben nu een normaal uiterlijk van rode bultjes. Over muggenbulten gesproken…… ik denk dat wij de placebo variant van DEET hebben, want wij zitten als gezin inmiddels allemaal onder de muggenbulten! We zijn echt wat dat betreft de gekkies van West-Sumatra, want als we naar anderen kijken dan zijn wij de enigen die er zo gehavend uitzien en vol met rode plekken rondlopen. Echt charming hahaha. En nu maar hopen dat er tussen die muggen die ons zo lekker vinden geen malariamuggen zitten….. pffff.

Vanmorgen werden wij om 09.30 uur opgehaald en zouden wij twee Batak Toba dorpen gaan bekijken. De eerste stop was een kwartiertje van ons hotel vandaan, en was het plaatsje Ambarita. Ambarita is een Batakdorp wat origineel een dorp was van de koppensnellers. Hier staat de stenen troon waar door de lokale koning recht werd gesproken.

Als je mazzel had dan kreeg je een gevangenisstraf opgelegd, maar het kon ook zo maar zijn dat de koning besliste dat je geëxecuteerd moest worden. Marcel werd spontaan door onze gids gebombardeerd als verdachte en de gids liet vervolgens zien hoe zo’n executie er ongeveer aan toe ging. Met de nodige symboliek en kwelling werd uiteindelijk de verdachte onthoofd.

Hierna kort doorgereden naar een volgend Batakdorp, Tomok. Hier staan de tombes van de Christelijke negentiende-eeuwse Sidabutar koningen van dit dorp. Versierd met een ulos, een traditioneel langwerpige geweven lange sjaal over onze rechter schouders (ik had hem tijdens de presentatie door de gids heel de tijd verkeerd over mijn linkerschouder, sorry), hebben wij de tombes bezocht van de koning Sidabutar en zijn familie. De doden worden volgens de gebruiken van de Batak direct in het beton begraven, dus niet in de grond (zoals bij Christenen). En om de zoveel jaar, wanneer er genoeg geld is, wordt het graf open gemaakt om de overledenen (lees: restant botten) ritueel schoon te maken.

Hierna gezellig in het dorp blijven hangen. Door de straten geslenterd en al doende zagen we een mobiel consultatiebureau. Gewoon het consultatiebureau met tafel en stoelen op straat voor een telecomwinkel opgetuigd. Wij waren getuige van baby’s en kinderen die gewogen en gemeten werden door een paar verpleegkundigen. De gegevens van de groei van de kindjes werden genoteerd op groeicurves. Een wat groter kindje werd gewogen in een doek aan een haak en wij stonden er ook bij toen een baby zijn vaccinatie kreeg. Leuk om dit zo te zien.

Heel relaxt een plaatselijk koffietentje in gedoken om daar zoals inmiddels bijna dagelijks een bakkie te doen: kopi tubruk voor de diehards. Dat is een Indonesische koffie waarbij heet water direct over fijn koffiedik gegoten wordt zonder filter. Ikzelf vind de gefilterde variant lekkerder: kopi filter. Hoewel daar ook nog steeds fijn koffiedik in zit hoor, maar dan een stuk minder. En we doen daar dagelijks lokale snacks bij. Heerlijk! En vandaag helemaal genoten, want we hebben vandaag perkedel op! Dat is een Indonesische groentebeignet. Zo lekker! Marcel zei spontaan dat zijn tante El (zus van Marcels moeder) deze het lekkerst kon maken van de familie. Speciaal voor tante El deze foto van perkedel om haar te laten weten dat we aan haar denken!

Toen naar het hotel voor onze relax middag. We zitten wederom op een hele mooie locatie. Het resort heeft een prachtige tuin, met bloeiende struiken en de tuin en zwembad liggen direct aan het meer. Heel de middag met elkaar aan het zwembad gelegen. Alvast voorgeslapen, want morgen (en overmorgen) moeten we veel kilometers overbruggen en vertrekken we vroeg in de ochtend al om 07.00 uur, ook goedemorgen!

Tot blogs!