'Ubud..!'

Waar Sumatra vooral heel arm en basic was en weinig ontwikkeld (alles werd echt nog alleen met de hand gedaan), en huizen vooral uit hout bestonden, was Java al duidelijk anders. De huizen waren vaker voor een deel van beton en de steden waren echt steden zoals wij ze kennen: daar werd gewerkt in kantoren. En Java was qua vuil op straat duidelijk schoner. Aangeveegde trottoirs en afvalbakken waar het vuil in gescheiden werd. Niet dat de rivieren hier niet als afvalverwerker gebruikt werden hoor, want ook hier hetzelfde ‘ik gooi mijn afval lekker bij de brug dan lost het van zelf op’ fenomeen. Verder was Sumatra bijna helemaal Islamitisch. Vrouwen dragen daar allemaal een hoofddoek. En soms zelfs hele jonge meisjes van de kleuterschoolleeftijd. En het straatbeeld wordt bepaald door de vele moskeeën (van verre te herkennen aan de zacht groene kleur en grote koepel). Op een weg kom je om de kilometer wel een moskee tegen. En soms zelfs vaker. En er worden op Sumatra (en ook wel op Java) heel veel zeer grote moskeeën nieuw gebouwd. Vaak kwamen we bij zo’n moskee in aanbouw op de weg een wegversmalling tegen waar op het midden van de weg twee lokale mensen stonden met een vlag en een mandje aan een stok. Deze mensen staan op zo’n punt dan te collecteren voor de bouw van de moskee. De wegversmalling naderend werd er dan ook vaak door bestuurders een donatie in het mandje gedaan. Op Java is het percentage moslims ook groot, maar in het straatbeeld minder nadrukkelijk aanwezig.

Nu op Bali zijn we duidelijk weer in een heel andere wereld terecht gekomen. Het eiland is voornamelijk Hindoeïstisch. En dat is aan alle kanten te merken. De huizen zijn hier heel anders en vaker mooi versierd en hebben bijna allemaal een tempeltje op het terrein. De winkeltjes en kleine restaurantjes zijn vaak gehuisvest in wat vroeger dienst deed als huis. En aan de buitenkant kun je heel goed de karakters van de Balinese huizen nog herkennen. Vaak in de tuin achter zo’n pand vind je een mooie tuin met ook weer een (huis-)tempel. Heel mooi allemaal en met een fijne sfeer.

Het is hier heel kleurrijk qua versieringen en het doet ook allemaal lieflijk aan door de vele offers die je overal op straat tegenkomt. Voor de Balinezen is het brengen van offers een belangrijk onderdeel van het hindoeïstisch geloof. Dagelijks leggen zij nieuwe offermandjes, de ‘canan sari’, neer bij de offerplaatsen en in de tempeltjes. Het is een offer aan hun god San Hyang Widhi Wasa. Je ziet de offers bij tempels, huistempels en bijvoorbeeld ook voor winkels op de stoep. Deze offers worden gebracht om kwade demonen goedgezind te houden en als teken van dankbaarheid voor het leven. De offers bestaan vaak uit rijst, koekjes, wierook en bloemen in verschillende kleuren.   

Vandaag heerlijk ontbeten in het hotel en toen vrijwel direct vanuit ons hotel het centrum van Ubud in gelopen. Ons hotel grenst aan het zogenaamde Monkey Forest. Het is een tropisch bos waar de grijze langstaart makaken leven (die ook rond ons hotel lopen). Wij zijn langs dit apenbos gelopen het centrum in en heerlijk geslenterd en winkeltjes bekeken.

In de middag aan het zwembad gelegen. Het was toen heel erg bewolkt, maar we zijn wel lekker chill geweest.

Tot blogs!