'Van Malang naar Bromo..!'

Vandaag stond een stadstour op het programma door Malang. Met een hele leuke privé gids. Een jongedame genaamd June. Maar voor dat ik daar over ga vertellen, eerst even beelden bij ons verhaal van gisteren. Daar vertelde ik over de hurktoiletten en hoe wij die inmiddels gewoon nemen alle vier. We hebben echt vreselijke toiletten gehad onderweg. Hurktoiletten die we om die reden echt overgeslagen hebben, zo vies. Vandaag kwamen we ook weer hurktoiletten tegen en nu voor het verhaal van gisteren hier foto’s van gemaakt. Zo hebben we de beelden er bij voor jullie. En dan bedenken dat deze er eigenlijk best ok uit zagen. Zoals je op de foto’s kunt zien, staat er naast het gat in dit geval een grote emmer met water waar je dus met het kleine emmertje met handvat water uit kan scheppen om door te spoelen.

En het is mij vandaag ook gelukt om bewegende beelden vast te leggen van een verkeersregelaar! Niet een al te beste kwaliteit (gemaakt snel met mijn telefoon), maar wel goed om te zien wat ik gister bedoelde met mijn beschrijving van de verkeersregelaar. Zie video.

De stadstour dus door Malang deze morgen. We zijn met June naar het centrum van de stad gereden en daar uitgestapt en wandelend de stad in gegaan. Eerst zijn we naar het wat rijkere gedeelte van de stad gelopen. Hier staan ook nog huizen uit de koloniale tijd. De straat heet Idjen Boulevard. Het is een soort Rodeo Drive met aan weerszijde van de straat mooi palmbonen. Heerlijk relaxte sfeer hier.

June vertelde dat het in Malang de laatste tijd helemaal trending is naar een coffeeshop te gaan. Voor een bakkie koffie. Ze hebben er in Malang inmiddels 140! Malang is trouwens een studentenstad met 100 universiteiten en vooral de studenten komen graag in de coffeeshops. Voor koffie, coffee to go, en ook om in de coffeeshop aan school te werken. Wij zijn ook naar een coffeeshop met haar geweest. Gesitueerd in een oud koloniaal gebouw. De koffie was heerlijk.

Daarna zijn wij met June naar twee markten geweest. De zogenaamde ‘vogelmarkt’ en naar de ‘bloemenmarkt’. Eerst de vogelmarkt….. Dat was voor ons als dierenliefhebbers een enorme beproeving. Honderden kleine dieren die in kleine kooien te koop aangeboden werden. Vogels, duiven, parkieten, kippen, katten, kleine knaagdieren, konijnen, geverfde kuikens, hagedissen en zelfs apen…. Onze magen draaiden om. Marcel heeft het gedeelte met de vele konijnen overgeslagen…. snel doorgelopen….. Denk ook achteraf als we beter door hadden gevraagd wat dat precies was de ‘vogelmarkt’ dat we dan niet waren gegaan. Niet dat de markt dan niet bestaat, maar dan hebben wij in ieder geval niet als toeristen hier aandacht aan besteed.

De ‘bloemenmarkt’ daarentegen was helemaal ons ding. Het was niet zo zeer een ‘bloemen’ markt maar meer een ‘planten’ markt. De planten allemaal zo mooi uitgestald als hele tuintjes zeg maar. Zo jammer dat je planten niet mee kunt nemen naar huis, want wij houden allemaal heel erg van planten en daar kunnen wij nooit genoeg van in huis hebben 😉, dus genieten hier.

June was trouwens de gids die wij heel erg gemist hebben in Yogjakarta. Daar hadden wij alleen de chauffeur. En behalve dat hij niet kan rijden, kan hij ook niet ‘gidsen’. We hebben niets van hem opgestoken eerlijk gezegd. Hoewel het niet helemaal eerlijk is zo over hem te oordelen wellicht omdat zijn functie ‘chauffeur’ is, en dus geen gids. Maar deze mijnheer heeft helaas ook niet de capaciteit om in ieder geval een kleín beetje extra info te geven. Zou werd de stadstour met hem, een ‘ik zet jullie af en zoek het verder lekker zelf uit – tour’ en op een dag als vandaag met June dan weten we wat we dus in Yogjakarta gemist hebben. Daar hadden we ook een privé gids moeten hebben. Maar goed, terug naar Malang. Met June zijn we vervolgens naar het gebied Kampung Jodipan geweest. Dit is een voormalig sloppenwijk die in 2016 door een groep studenten bezocht is. En toen is het idee ontstaan om deze wijk op te knappen en aantrekkelijk te maken voor toeristen. Aanvankelijk waren de bewoners tegen dit plan omdat ze wantrouwend waren ten opzichte van toeristen en wat die hen zouden brengen. Er is een plan op gesteld en de gemeente heeft vergunningen afgegeven om de wijk dus aan te pakken. Er is een sponsor van verf gekomen en in 2017 is gestart met het opknappen van de bestaande woningen. Wat voornamelijk bestond uit het verven van de woningen in verschillende felle kleuren. Dit verfwerk is door de bewoners met de gesponsorde verf zelf uitgevoerd. En het resultaat is er! Het is nu een kleurrijke wijk die heel populair is geworden. De oorspronkelijk bewoners wonen er nog gewoon en je kan de wijk bezoeken en de huizen bekijken. Je moet wel een kleine donatie doen bij het binnengaan van de wijk en met dat geld wordt het onderhoud van de wijk gefinancierd.

Hierna lekker samen met June gaan lunchen. Zij kwam met een tip voor een leuke rumah makan waar je heerlijk vis kon eten. En dat hebben we gedaan! En ja….dat smaakte!

Helaas zat de stadstour met June er toen op en moesten we de minivan weer in met onze chauffeur op weg naar het gebied van de Bromo vulkaan. Tweeënhalf uur rijden. Over zijn rijkunsten ga ik verder niets meer zeggen, dan dat zijn manier van rijden dezelfde is als gisteren….. Maar gelukkig veilig aangekomen op hoge hoogte aan de voet van de Bromo vulkaan. Door het hoogteverschil wederom helemaal kapot. Want was weer een tocht met bochten en klimmen.

Morgenochtend, of liever vannacht, om 03.00 uur (!) worden we opgehaald om de vulkaan op te gaan en van het uitzicht te genieten bij zonsopgang. Dus ik hou het verder kort, we gaan zo slapen.

Tot blogs!